کریم نادری مهدیی؛ رضوان امیدنژاد؛ سعید غلامرضایی
دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1402، ، صفحه 1-20
چکیده
کیفیت زندگی اساساً برای ارزیابی وضعیت بهزیستی افراد یا جوامع به‌مثابه یک کل به کار می‌رود و طرح هادی روستایی، به‌عنوان نخستین تلاش سازمان‌یافته و فراگیر برای بهبود کیفیت زندگی روستایی و ساماندهی فضاهای روستایی است. با توجه به ادامه روند اجرای این طرح‌ها، ارزیابی اثرات آن‌ها، موضوع مهمی است که می‌تواند از یک‌سو پیامدهای اجرای ...
بیشتر
کیفیت زندگی اساساً برای ارزیابی وضعیت بهزیستی افراد یا جوامع به‌مثابه یک کل به کار می‌رود و طرح هادی روستایی، به‌عنوان نخستین تلاش سازمان‌یافته و فراگیر برای بهبود کیفیت زندگی روستایی و ساماندهی فضاهای روستایی است. با توجه به ادامه روند اجرای این طرح‌ها، ارزیابی اثرات آن‌ها، موضوع مهمی است که می‌تواند از یک‌سو پیامدهای اجرای طرح را در روستا مشخص کند و از سوی دیگر با شناسایی قوت‌ها و ضعف‌های موجود، اطلاعات لازم را برای مدیریت بهتر طرح‌ها فراهم نماید. در این راستا تحقیق حاضر باهدف بررسی اثرات اجرای طرح هادی بر بهبود کیفیت زندگی روستائیان دهستان رازان شهرستان خرمآباد انجام‌شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت میدانی با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه سرپرستان خانوارهای روستاهای رازان به تعداد 515 نفر که 220 سرپرست از روستاهایی که طرح هادی در آن‌ها اجراشده، انتخاب و پرسشگری صورت پذیرفت. انتخاب نمونه‌ها به روش تصادفی ساده انجام‌گرفته است. پرسشنامهای محقق ساخته، با مرور پیش نگاشتهها طراحی گردید که روایی آن بر پایه نظر جمعی از کارشناسان بنیاد مسکن استان لرستان و اعضای هیئت‌علمی دانشگاههای بوعلی سینا و لرستان تأیید شد و پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ در دامنه (94%-83%=α) تأیید گردید. به منظور بررسی نتایج از نرم‌افزار Spss نسخه 21 استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که در مجموع، اجرای طرح هادی تأثیر مثبتی بر بعد کالبدی کیفیت زندگی داشته است این در حالی است که بر ابعاد اجتماعی و اقتصادی و محیطزیستی کیفیت زندگی تأثیر مثبت و معنیداری نداشته است.
رضا سلیمان نژاد؛ امیرحسین علی بیگی؛ لاله صالحی
دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1402، ، صفحه 169-193
چکیده
یکی از سیاست‌های توسعه‌ای متناسب با شرایط مناطق روستایی گردشگری پایدار کشاورزی است. اکثر کشورهای جهان نیز این نوع گردشگری را به عنوان راهبردی نوین برای توسعه نواحی روستایی مدنظر قرار داده‌اند، اما پایداری گردشگری کشاورزی در ایران و به‌خصوص استان مازندران قابل‌تردید است. این پژوهش توصیفی- همبستگی با هدف تبیین پایداری گردشگری ...
بیشتر
یکی از سیاست‌های توسعه‌ای متناسب با شرایط مناطق روستایی گردشگری پایدار کشاورزی است. اکثر کشورهای جهان نیز این نوع گردشگری را به عنوان راهبردی نوین برای توسعه نواحی روستایی مدنظر قرار داده‌اند، اما پایداری گردشگری کشاورزی در ایران و به‌خصوص استان مازندران قابل‌تردید است. این پژوهش توصیفی- همبستگی با هدف تبیین پایداری گردشگری کشاورزی در غرب استان مازندران و متغیرهای تأثیرگذار بر آن انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش 72 نفر از کشاورزان دارای سایت گردشگری کشاورزی در غرب استان مازندران بودند که به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامهای محقق ساخته بود که بر اساس مبانی نظری و سه مرحله دلفی از طریق مصاحبه با 21 نفر از کارشناسان حوزه گردشگری کشاورزی در سازمان‌های مختلف که به صورت هدفمند انتخاب شدند، 86 شاخص در قالب ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست‌محیطی شناسایی گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تأیید پانل متخصصان رسید و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. به‌منظور بررسی میزان پایداری از طبقات پنج‌گانه پرسکات-آلن استفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت گردشگری کشاورزی در غرب مازندران ناپایدار است. این پایداری در ابعاد اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی تقریباً ناپایدار و از لحاظ اقتصادی از پایداری متوسط برخوردار می‌باشد. شهرستان تنکابن نسبت به رامسر و چالوس از پایداری بهتری در سه بعد اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی برخوردار بود؛ اما این اختلاف بر اساس آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه معنی‌دار نبود. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که سه متغیر اندازه مزرعه، سابقه فعالیت در زمینه گردشگری کشاورزی و درآمد بیشترین تأثیر را بر دیدگاه کشاورزان در ارتباط با پایداری گردشگری کشاورزی داشته‌اند. لازم است جهت توسعه گردشگری کشاورزی به اصول پایداری و ابعاد مختلف آن توجه شود تا ضمن بهره‌مندی از مزایای آن از آسیب‌ها در راستای توسعه پایدار جلوگیری شود.
